Lewis & Short

No entries found. Showing closest matches:

dēceptio, ōnis, f. [decipio],

  1. I. a deceiving, deception (late Lat.), Mart. Cap. 4 fin. al.; Cod. 11, 47, 6; Vulg. 1. Macc. 16, 17.
  2. II. Deceitfulness: vitae, Vulg. Sap. 14, 21: divitiarum, id. Marc. 4, 19.

dēceptor, ōris, m. [decipio], a deceiver (late Lat. for fraudator), Sen. Thyest. 140; Lact. de Ira, 4, 8; August. Serm. 362, 18.

dēceptōrĭus, a, um, adj. [decipio], deceitful, deceptive (late Lat.), Aug. Doctr. Christ. 2, 23.

dēceptrix, īcis, f. [deceptor], she that deceives: perniciosa adulatio, Lact. Epit. 6 fin.

1. dēceptus, a, um, Part. of decipio.

2. dēceptus, ūs, m. [decipio], deception (late Lat.), Tert. adv. Marc. 3, 6: deceptui facilis, id. Anim. 18.